Op 14 januari 1957 verscheen er - in een franstalige
Belgische krant - een artikel dat "Visite au pātissier bibliophile"
werd genoemd, en dat helemaal aan Gust Convent was gewijd. Een artikel
dat ook door de mensen van de Vlaamse Televisie werd gelezen, want
jaren later kwam Gust Convent, in "Een aangename kennismaking
met een pasteibakker", in een 30-minutenprogramma, dat op dinsdag
19 januari 1960 om 20 uur werd uitgezonden, de Willebroekse
huiskamers binnen. Via die beelden brachten wij een bezoek aan zijn
bedrijf en aan zijn uniek genoemde vakbibliotheek, die meer dan
2000 boeken bevatte.
Hij overleed op 5 juni 1960 en hij werd onder
massale belangstelling ten grave gedragen.
Gust was een ouwe rot in het vak. Hij was iemand
van de "oude garde".
Hij was een doorgewinterde pasteibekker en hij
heeft, met zijn kennies en met zijn kunde, op de voorposten gestaan
om de jongeren op te leiden.
Hij behoorde tot de stichters van de "Incopa"
- vakschool en hij verdedigde met raad en daad zijn stiel, via voordrachten
en demonstraties.
Want Gust Convent was voor de pasteibekkers een
begrip geworden. Hij was het voorbeeld van de noeste, in stilte
zoekende vakman. In zijn domein, dat de banketbakkerij in al haar
aspecten omvatte, was hij de specialist met Europese vermaardheid.
Hij correspondeerde met de beste vaklui ter wereld.
Hij behandelde vakproblemen, gaf raad, schreef boeken en verspreide
die boeken. Hij is in ons land de grote promotor van de vakliteratuur
voor pasteibakkers geweest.
Hij bezat zeldzame boeken van grote waarde en
hij heeft uit die boeken en uit bijna al de tijdschriften die er
gedurende de afgelopen 200 jaar op het gebied van de brood-
en banketbakkerij in Europa werden uitgegeven, een deel van zijn
vakkundige wijsheid geput, al heeft hij zich daarnaast 50 jaar
lang, in zijn eigen banketbakkerij - met deze voor hem zo keizerlijke
stiel - bezig gehouden.
Bron: "Kent u ze nog... de Willebroekenaars?"
(Karel De Decker, Edit. Europese Bibliotheek - Zaltbommel, NL, 1977)
|